کد مطلب:173206 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130

عترت پیامبر اکرم
یكی از مهم ترین موضوعاتی كه همواره در تاریخ مسلمین مورد كنكاش بسیاری از اندیشمندان دنیای اسلام قرار گرفته، موضوع عترت و جایگاه آن در دین مبین اسلام است.

آن چه در این میان با اهمیت است، اختلاف عمیق و تباین شگرف دیدگاه های فرقه های مختلف نسبت به این مبحث حساس اعتقادی است.

مهم تر آن كه التزام یا عدم التزام به اعتقاد صحیح در این مورد، مستقیما حیات ابدی انسان را تحت تأثیر قرار داده و ذره ای تقصیر یا حتی قصور در خصوص آن، ابدیتی شوم را برای انسان مسلمان رقم می زند.

از این رو شایسته است تا با بینشی صحیح، عقیده خالص و ناب را با استعانت از منابع الهی - و از آن جمله بیانات نورانی نبی اكرم صلی الله علیه و آله و سلم - باز شناسیم و با عزمی راسخ در تقویت آن بكوشیم.

بعضی از فرقه ها، عترت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را صرفا به لحاظ وابستگی و خویشاوندی با آن حضرت، تقدیس نموده، آنان را اكرام می نمایند.


از دیدگاه آنان مهم ترین دلیل برای اكرام عترت، تنها انتساب خویشاوندی آنان به نبی اكرم صلی الله علیه و آله و سلم است و عصمت و طهارت آنان، ربطی به این جریان ندارد؛ مثلا سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در مدح و وصف عترت خود، و نیز سفارش های آن حضرت در این مورد، تنها به لحاظ مراعات رابطه خانوادگی و نسبت و قرابت است.

بر اساس این طرز تفكر، احترام عترت پیامبر، ریشه و مبانی زمینی دارد!!

به عبارت دیگر، از آن جا كه پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم، همانند سایرین تشكیل خانواده داده و به تبع آن، صاحب فرزند و نوادگانی شده اند، لذا مسلمانان ناگزیرند به جهت این وابستگی، برای فرزند و نوادگان وحی احترام قائل شوند. [1] .


[1] بر اساس همين نگرش زميني است كه عده اي مغرض، به خود جرأت داده اند، تا كلام پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را تحريف نموده، عليرغم روايات صريح و متعددي كه عترت نبي اكرم صلي الله عليه و آله و سلم را به روشني معرفي نموده اند، مصاديق اين موضوع را به همسران پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم نيز تسري دهند.

در يك كلام، اين پايين ترين شأني است كه مي توان مقام و مرتبت والاي عترت پيامبر عليهم السلام را به آن تنزل داد و شايد اگر برخي از مغرضين، رابطه متعارف خانوادگي عترت پيامبر با آن گرامي را مي توانستند انكار نمايند، حتي اين حد از شرافت را براي خاندان پيامبر قائل نبوده و به اندكي! اكرام و تقديس، هر چند در مقام ادعا و كلام نيز، تن نمي دادند.